Róże parkowe nie mają dużych wymagań i cechują się dużą odpornością i wytrzymałością. Mają sztywne i proste pędy, które mogą się rozrosnąć nawet do 2 metrów wysokości. Często mają bardzo intensywny zapach. Nie potrzebują zbyt wiele zabiegów pielęgnacyjnych. Ze względu na swoją dużą odporność na choroby, róże parkowe nie wymagają wsparcia chemicznymi środkami ochrony roślin. Są mrozoodporne.

Jak dbać o róże parkowe?

Aby królowa kwiatów się odpowiednio rozwijała i zachwycała wyglądem należy pamiętać o kilka uniwersalnych zasadach dotyczących np. sadzenia, podlewania czy zimowania. Róże "z gołym korzeniem" do gruntu sadzimy od października do mrozu lub w kwietniu. Róże przekorzenione w donicach możemy sadzić w ogrodzie i na tarasie o dowolnej porze roku. Przed posadzeniem należy spulchnić ziemię i wymieszać ją z kompostem. 

Stanowisko jakiego wymagają te krzewy powinno być słoneczne, jednak nie prażące oraz osłonięte od wiatru. Gleba powinna mieć dużą zawartość próchnicy. Nie może być podmokła, jednak w przypadku zbyt mokrej ziemi można zastosować keramzyt, piasek lub żwir. 

Podczas podlewania należy dbać o to, aby wodę lać bezpośrednio do ziemi i nie moczyć liści. Zbyt często nawilżane liście są narażone na choroby grzybowe. 

Do zabezpieczania roślin na zimę przyda się agrowłóknina zimowa. Gdy temperatura utrzymuje się poniżej zera od kilku dni należy usypać kopczyk pod rośliną na wysokość około 20 cm. Można zastosować ziemię lub kompost. Aby się nie rozpadły, kopczyki pokrywamy gałęziami roślin iglastych lub suchymi listkami.

Nawożenie róż parkowych - podstawowe zasady

Róże wymagają intensywnego i regularnego nawożenia. Podczas wyboru nawozu warto zwrócić uwagę czy zawierają azot, fosfor i potas. Azot sprawi, że rośliny będą intensywnie rosły, fosfor zwiększy odporność róż, a potas zapewni prawidłowe funkcjonowanie gospodarki wodnej. Należy jednak pamiętać, aby nawożenie azotem przerwać w drugiej połowie sierpnia. 

Przycinanie róż parkowych - co musisz wiedzieć?

Przycinanie róż jest zabiegiem, który należy przeprowadzać co roku, w kwietniu. Prawidłowo przycięte rośliny rzadziej chorują, mają dostęp do większej ilości światła i powietrza, a sam zabieg przycinania pozwala na nadanie roślinie pożądanego kształtu. 

Cięcie należy przeprowadzić nad 3-4 pąkiem. Powinno być gładkie, dlatego warto zainwestować w dobrej klasy, ostry sekator. Ranę po przycięciu warto zabezpieczyć specjalną maścią ogrodniczą, aby mieć pewność, że do rośliny nie dostaną się chorobotwórcze mikroorganizmy. Po zabiegu warto zastosować nawóz ze zwiększoną zawartością azotu, aby pobudzić roślinę do wzrostu i uzyskać młode, silne pędy.