Cykl rozwojowy Fusarium oraz objawy fuzariozy:
Wiele z nich uważa się za słabe patogeny, które mogą zarażać tylko rośliny uszkodzone i narażone na stres. Niektóre natomiast są bardzo niebezpieczne i mogą zniszczyć całe uprawy, a ziemia nie nadaje się do uprawy przez wiele lat. Należą do najgroźniejszych chorób grzybowych kukurydzy oraz zbóż drobnoziarnistych – pszenicy, pszenżyta, żyta i jęczmienia. Większość gatunków grzybów Fusarium wytwarza jedynie zarodniki bezpłciowe. Zimują przez wiele lat w glebie i resztkach pouprawowych zakażonych roślin w postaci zarodników przetrwalnikowych lub pod postacią grzybni. Mogą również przetrwać na nasionach, strukturach szklarniowych, narzędziach i maszynach. Pierwotna infekcja jest przenoszona przez nasiona lub zachodzi jako infekcja korzeni na wierzchołku korzenia lub w małych ranach, np. w miejscu, w którym korzeń rozgałęzia się na korzenie boczne. Grzyby Fusarium powodują więdnięcie, zgniliznę korzeni, zgniliznę łodygi, uszkodzenia liści, zgniliznę owoców. Fuzariozę kłosów zbóż oraz gnicie owoców po zbiorze. Fusarium oxysporum to gatunek, który powoduje więdnięcie bakteryjne. Najpierw żółkną i więdną liście po jednej stronie rośliny, następnie cała roślina.
Profilaktyka i zwalczanie:
Wybór odpornych odmian, niszczenie resztek pouprawowych, używanie czystych materiałów rozmnożeniowych (nasiona można skutecznie oczyścić przy użyciu gorącej wody), używanie czystego podłoża w uprawach szklarniowych, dezynfekowanie narzędzi , ochrona roślin przed stresem, stosowanie nawozów w postaci azotanu zamiast amonu, zapobieganie uszkodzeniom roślin podczas uprawy, zbioru i przechowywania. Najważniejsze jest zapewnienie roślinom optymalnych warunków uprawy.