Brunatna zgnilizna - jak rozpoznać i zwalczać
Brunatna zgnilizna to choroba grzybowa dotykająca głównie młode sadzonki oraz drzewa owocowe. Podczas ukorzeniania sadzonek zielnych obserwuje się pojedyncze rośliny o zahamowanym wzroście i często z chlorotycznymi liśćmi. Po wyjęciu sadzonki z podłoża widoczna jest zgnilizna korzeni lub pędu przesuwająca się ku górze. Często dolne, stykające się z podłożem liście obumierają, a na ich powierzchni widoczny jest szary, pylący nalot.
Cykl rozwojowy brunatnej zgnilizny
Brunatną zgniliznę drzew pestkowych wywołują grzyby z rodzaju Mumilinia. Patogen zimuje na porażonych pędach oraz zmumifikowanych owocach, które pozostały na drzewie lub opadły na ziemię i nie zostały uprzątnięte. Wiosną masowo kiełkują na nich zarodniki konidialne. Są przenoszone wraz z wiatrem lub wodą i w pierwszej kolejności infekują kwiaty poprzez pręciki oraz znamiona słupków – tak dochodzi do infekcji pierwotnych. Stamtąd, przez szypułki kwiatowe, grzybnia przerasta do młodych pędów. Później infekuje owoce, najbardziej narażone są owoce dojrzewające. Na zainfekowanych częściach rośliny znów powstają zarodniki konidialne, które powodują infekcję wtórną w pełni sezonu.
Objawy brunatnej zgnilizny
Jak wspomniano choroba poraża kwiaty, pędy oraz owoce. Na tych organach będziemy mogli zaobserwować objawy ich wystąpienia. Porażone kwiaty przyjmują brunatną barwę, zasychają i długo pozostają na drzewie. Objawem infekcji młodych pędów jest zwijanie się ich wierzchołków na kształt pastorałów oraz zasychanie liści. Ponadto na zamierających pędach można zaobserwować wycieki gumy, która skleja z nimi liście. Charakterystyczne są objawy porażenia owoców, na których powstają plamy gnilne z popielatymi, brodawkowatymi skupieniami zarodników, układającymi się często w kręgi. Później część owoców opada a pozostałe kurczą się, marszczą i zasychają tworząc mumie. Trzeba podkreślić, że brunatna zgnilizna rozwija się bardzo szybko i w ciągu kilku dni może poważnie uszkodzić plon. Nasilenie choroby zależy od warunków pogodowych w tym oczywiście dużej ilości opadów. Do szczególnie silnych infekcji dochodzi po deszczach poprzedzonych długotrwałym okresem suszy. Wówczas w wyniku gwałtownego uwodnienia tkanek dochodzi do licznych pęknięć, będących wrotami infekcji. Ryzyko wystąpienia choroby wzmaga również żerowanie szkodników.
Profilaktyka i zwalczanie
Do najważniejszych zabiegów należy usuwanie mumii z drzew oraz gleby wokół nich. Ważne jest też wykonanie profilaktycznego oprysku preparatem grzybobójczym w fazie nabrzmiewania pąków. Oprysk wykonujemy przede wszystkim na najczęściej porażanych drzewach czyli wiśniach, czereśniach, śliwach, brzoskwiniach oraz morelach.